सदैव सोऽहम.. सोऽहम...नादात द्र ते अनाथांचे नाथ दिसले पंचगंगेच्या तिरी बाहेरुनच झाली नजरा नजरा पण मनी राहीली ती सदैव आठवण होत गेली मग मनी प्रेमाची साठवण पावसच्या निसर्गरम्य वातावरणात आंबा मोहोराच्या सुवासात परंपरेच्या कृपेने झाला साक्षात्कार स्वरुपानंदाच्या संजीवन मंदिरी नजरा नजर होता त्यांच्या प्रतीमेची खरी ओळख झाली या नाथांची पुढे मग मुनींद्र विश्वनाथांनी धाडले मज माधवनाथा चरणी घ्यावी त्यांची खबर, राहावे स्वागतास आणावे त्यांना रुकडीत पारायण सेवेस सांगावे त्यांना आमचा संदेश परंपरेचे बीज फुलण्या बसावे पारायण सेवेस विश्वनाथांच्या आर्शिवादाने झाला साक्षात्कार पाटगावच्या मौनीबाबांच्या चरणी झाला चमत्कार माधवनाथांनी पेरले अध्यात्माचे बीज बोलले ऐकावा सदैव सोऽहमचा आवाज करावे ज्ञानेश्वरीचे दररोज पारायण ज्ञानदेव-देवनाथांच्या कृपेने व्हाल ब्रह्मसंपन्न स्वतःच स्वतःस करावे मग समर्थ शांती, सुख, संपन्नतेने व्हावे समर्थ ज्ञानेश्वरीचा ध्वज घ्यावा हातात मग तो साऱ्या विश्वात | |||
No comments:
Post a Comment